نخستین صدایی که یک قوم بیگانه (فضایی) از زمین می شنود احتمالا صدای جیرجیرکردن و سوت- یک خرده شبیه R2-D2 ،روبات جنگ ستاره ها – خواهد بود. در حقیقت آنها صداهایی هستند که با فجر (روشنایی هنگام طلوع خورشید) توام هستند. اکنون ماموریت کلاستر سازمان فضایی اروپا – اسا -  (Cluster mission ESA"s) نشان می دهد دانشمندان چگونه این نشر (امواج) را دریافت کرده و در آینده ، درباره ی جهان های بیگانه بوسیله ی گوش دادن به صداهایشان تحقیق می کنند .

دانشمندان این نشر رادیویی را تابش طلوعی کیلومتری (Auroral Kilometric Radiation (AKR)) نامیده اند. این پدیده برفراز زمین بوسیله ی همان دسته از ذرات خورشیدی که در آن هنگام موجب شفق برای روشن کردن بخش پایینی آسمان می شوند، تولید می شود. در طول دهه ها، منجمان می پنداشتند که این امواج رادیویی بیرون فضا در یک مخروط همواره گسترده سفر کرده اند، تا اندازه ای شبیه نور ساتع شده از یک مشعل! منجمان اکنون به خاطر کلاستر بر این نظرند که این موضوع صحت ندارد.

بوسیله ی تحلیل 12000 پاشیدگی جداگانه AKR، گروهی از منجمان تعیین کرده اند که AKRدر یک سطح محدود در داخل فضا نشر می شود. این کار شبیه قرار دادن یک ماسک روی مشعل به همراه تنها یک شکاف کوچک در میان آن برای گریز نور است.

رابرت میوتل (Robert Mutel) - دانشگاه آیووا ، وی که به مدت سه سال تحقیق را به همراه همکارانش هدایت می کرد - می گوید : "ما اکنون می توانیم به درستی محل نشر را تعیین کنیم." برای هر پاشیدگی AKR ، آنها مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته اند؛ منجمان هرنقطه اصل را نسبت به مناطق میدان مغناطیسی زمین دقیقا تا دهها کیلومتر در اندازه معین کرده اند. این نقاط چند تا هزار کیلومتر برفراز جایی که نور شفق شکل می گیرد، معین شده بودند .

میوتل می گوید : "این نتیجه فقط به دلیل ماموریت چهار فضاپیمای کلاستر ممکن شد." شامل چهار فضاپیمای تقریبا یکسان در شکل پرواز، کلاستر به دانشمندان اجازه می دهد تا دقیقا زمانی را که AKR سرتاسرهر یک از ماهواره ها را فرا می گیرد، معین کنند. با کاربرد این اطلاعات، دانشمندان نقاط اصلی را به صورت مثلث درآوردند ، که در شیوه ای مشابه شیوه ی هدایتی GPS کار می کند.

AKR بوسیله ی ماهواره ها در اوایل دهه 1970 کشف شده بود. این امواج از رسیدن به سطح زمین بوسیله ی یونسفر، فواصل بالایی اتمسفر زمین ، بازداشته می شد.

این (مانع شدن) خیلی خوب است به این دلیل که به دیگر بیان آن (امواج) مخابرات از کلیه ایستگاههای رادیویی ما را درمانده خواهد کرد. این (امواج) 10000 بار قویتر نسبت به سیگنال قویترین رادار جنگی است. میوتل می گوید : "هرزمان که شما شفق دارید، شماAKR را بدست می آورید ." که شامل شفق در سایر سیارات نیز می شود. فضاپیمای ناظر در  مشتری و زحل - دو سیاره بزرگ گازی شکل عظیم در منظومه شمسی ما- شفق را مشاهده کرده اند و AKR را نمایان ساخته اند.

نه تنها این درک نوین از اینکه چگونه AKR در داخل فضا نشر شده است به منجمان کمک خواهد کرد تا محیط مغناطیسی آن دنیاهای گازی (مشتری-زحل) را بفهمند، بلکه به تحقیق منجمان برای سیارات مشابه پیرامون دیگر ستاره ها کمک خواهد نمود .

اگرچه جستجو برای امواج AKR از سیارات ماورای خورشیدی به رادیوتلسکوپهای خیلی بزرگتر از آنچه که اخیرا در دسترس هستند، نیاز خواهد داشت؛ این ابزارها روی تابلوهای طراحی هستند. وقتی که  این سیارات شناخته شده باشند، AKR می تواند به منظور اینکه چگونه رابطه اش قطع و وصل می شود کنترل شود که به منجمان اجازه می دهد زمانی که طول می کشد تا سیاره  بر حول محور خود بچرخد را محاسبه کنند.

همچنین راههای جدید بررسی در میان میدان مغناطیسی دیگر ستاره ها را فراهم می کند که خیلی از آنها میدان مغناطیسی هزاران بار قویتر از خورشید دارند. بعلاوه آنها تابشی شبیه AKR  تولید خواهند کرد و اینها نیز می توانند تحت کنترل قرار گیرند.

نتیجه عبوری از یک مانع علمی بزرگ است که به منجمان ابزاری جدید برای بررسی سیارات و ستاره ها می دهد .

"گروه چند فضاپیمایی تعیین پرتو افکنی زاویه ای AKR" ، نوشته شده توسط میوتل (R.Mutel) ، کریستوفر (I.Christopher) و پیکت (J.Pickett) در مطبوعات پژوهشی ژئوفیزک منتشر شده است.

داده های استفاده شده در تحقیق توسط (NASA Wide Band(WBD)) ابزار پرواز روی سطحی گروه چهار فضاپیما جمع آوری شده است.