سفارش تبلیغ
صبا ویژن
تاریخ : شنبه 87/2/14 | 7:8 عصر | نویسنده : روح الامین
مقدمه
نظریه
نسبیت عام اینشتین نظریه‌ای در باره جرم‌های آسمانی بزرگ مثل ستارگان،
سیارات و کهکشان‌هاست که برای توضیح گرانش در این سطوح بسیار خوب است
مکانیک
کوانتومی نظریه‌ای است که نیروهای طبیعت را مانند پیام‌هایی می‌داند که
بین فرمیون‌ها (ذرات ماده) رد و بدل می‌شوند. مکانیک کوانتومی در توضیح
اشیاء، در سطوح بسیار ریز خیلی موفق بوده بوده است
هاوکینگ می گوید " یک
راه برای ترکیب این دو نظریه بزرگ قرن بیستم در یک نظریه واحد آن است که
گرانش را همانطور که در مورد نیروهای دیگر با موفقیت به آن عمل می‌کنیم،
مانند پیام ذرات در نظر بگیریم. یک راه دیگر بازنگری نظریه نسبیت عام
اینشتین در پرتو نظریه عدم قطعیت است
با آنکه
نسبیت و مکانیک کوانوتم هر دو با در توجیه پدیده های حوزه ی خود، از
توانایی خوبی برخوردارند، اما تسری برخی مفاهیم از مکانیک کلاسیک به فیزیک
مدرن مانع از ترکیب این دو نظریه بزرگ هستند. بهمین دلیل نظریه سی. پی.
اچ. تصریح می کند که مکانیک کلاسیک، مکانیک کوانتوم و نسبیت را بایستی
تواما و همزمان مورد بررسی مجدد قرار داد. علاوه بر آن چنین بررسی مجددی
تا زمانیکه نظریه هیگز نیز مورد توجه قرار نگیرد راه به جایی نخواهد برد.
بهمین دلیل باید از مشکلات مکانیک کلاسیک شروع کنیم و ببینیم که آیا این
مشکلات در نسبیت و مکانیک کوانتوم بر طرف شده یا نه؟



پیچک