خشکی و بوی بد دهان، چراغ قرمز نارسایی کلیه

این مطلب را به مناسبت هفته حمایت از بیماران کلیوی (23 تا 30 آبان) انتخاب کرده ام.

به گزارش ایسنا، در این مطالعه که به منظور تعیین تظاهرات دهانی و تغییرات بیوشیمیایی بزاق در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن و پیشرفته کلیه توسط دکتر کتایون برهانی مجابی، استادیار بیماری‌های دهان و دندان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد، آمده است: تغییرات بزاقی در مبتلایان به نارسایی مزمن و پیشرفته کلیه که تحت‌درمان با همودیالیز هستند، زمینه‌ساز بروز مشکلات دهانی- دندانی است.

این مطالعه بر روی 20 بیمار مبتلا به نارسایی مزمن و پیشرفته کلیه تحت درمان همودیالیز بیمارستان ابوعلی سینای قزوین و 20 فرد سالم داوطلب به عنوان گروه شاهد انجام شد و برای تمام افراد آزمایش اوره ، pH و کلسیم بزاق انجام گردید.

رنگ‌پریدگی پوست و مخاط، خشکی دهان، بوی بد دهان، التهاب دهان، تغییرات حس چشایی و پرتونگاری پانورامیک نیز در دو گروه بررسی شد و داده‌ها با آزمون‌های آماری تی و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل گردیدند.

یافته‌ها حاکی از آن است که میانگین مقدار اوره بزاق در گروه بیمار و گروه شاهد (سالم) اختلاف آماری قابل توجهی داشتند. همچنین میان pH بزاق بیماران با گروه شاهد از لحاظ آماری، اختلاف معنی‌داری مشاهده شد، ولی مقایسه کلسیم بزاق این دو گروه، اختلاف آماری معنی‌داری نداشت.

95 درصد بیماران دچار رنگ‌پریدگی پوست و مخاط بودند، ولی گروه شاهد فاقد آن بود. 80 درصد بیماران از خشکی دهان شکایت داشتند، اما هیچ کس در گروه شاهد از خشکی دهان شکایت نداشت. مقایسه بوی بد دهان و التهاب دهان نیز بین دو گروه، اختلاف آماری معنی‌داری داشت.

نتایج نهایی این مطالعه نشان می‌دهد: نارسایی مزمن و پیشرفته ی کلیه می‌تواند باعث افزایش سطح اوره و pH بزاق، خشکی دهان، رنگ‌پریدگی مخاط، بوی بد دهان و التهاب دهان شود.